Actueel

Beste maatjes met je thuishulp

31/07/2023

Delen via

Een thuishulp die elke week over de vloer komt is vaak méér dan alleen maar hulp in de huishouding. Niet zelden ontstaat er een hechte band. Zoals die tussen Ferdinand en thuishulp Jaap in Den Haag. ‘We zijn onderhand vrienden van elkaar geworden.’ Of tussen mevrouw Toos en thuishulp Barbara in Roosendaal. ‘We delen lief en leed met elkaar.’ Een kennismaking met twee bijzondere koppels.

Ferdinand: ‘Jaap kwam hier al als thuishulp over de vloer toen mijn moeder nog leefde. Daarna heeft hij even een andere baan gehad. Maar hij bleef in die tijd gewoon bij mij langskomen elke maand. Uit vriendschap’, zegt hij dankbaar. Doordat Ferdinand autisme heeft, is een beetje ondersteuning in de huishouding welkom. Ferdinand: ‘Ik moet alles nog leren, zodat ik het later zelf kan doen. Jaap is een heel sympathieke gozer, die zijn werk goed doet. Mijn moeder vond hem ook altijd heel aardig.’ Jaap: ‘Ik vind het ook leuk om te doen, mensen ontmoeten die je anders niet zo gauw ontmoet. Ik vind het fijn om me in te leven in hun problemen. En met een knikje naar Ferdinand om hen ook een beetje te monitoren.’

Gezelligheid

Zijn bezoek, elke dinsdagmiddag, is niet alleen maar voor het stoffen en dweilen. Jaap brengt ook een stukje plezier mee. ‘We kletsen heel wat af, met een sigaretje erbij’, zegt Ferdinand. ‘Ik ben best wel eenzaam. Ik heb nog maar met twee familieleden contact, en die zie ik maar een keer in de maand.’ Voor het goede onderlinge contact heeft Jaap wel een verklaring. ‘We zijn leeftijdgenoten. Ik ben 46, Ferdinand 40. Dat maakt het wel makkelijker. Je praat eerder over dezelfde dingen uit het nieuws van gisteren.’ Ferdinand: ‘Ik kijk er altijd naar uit dat hij weer langskomt. Ik ben blij met Jaap. Daardoor heb ik toch wat meer menselijk contact dan alleen de mensen die af en toe eens naar mij zwaaien.’

‘Ik zeg netjes mevrouw’

O, ze mag gerust ‘Toos’ tegen haar zeggen, vindt mevrouw. ‘Maar ik zeg toch altijd netjes mevrouw’, zegt Barbara, sinds twee jaar de thuishulp van mevrouw Toos. Het is dan ook de enige afstand die er nog bestaat tussen de twee. ‘We delen echt lief en leed met elkaar’, zegt mevrouw. Het ‘leed’ valt deze maandagochtend wel mee, als Barbara langs komt voor haar vaste twee uur en een kwartier. Mevrouw: ‘Ik heb nieuwe verduisteringsgordijnen gekocht. Maar die waren te zwaar om in mijn eentje op te hangen. Barbara heeft een handje geholpen.’ De twee hebben een band, zoveel is wel duidelijk. Mevrouw Toos: ’Barbara kwam de eerste keer binnen en er was gelijk een klik.’ Barbara kan het beamen. ’Ik ben wel gemakkelijk in de omgang met mijn klanten hoor, maar ik kan het gewoon heel goed vinden met mevrouw. Elke maandagochtend beginnen we altijd met elkaars weekend door

te nemen.’

Rummikubclubje

Ook voor de gezelligheid is het bezoek van Barbara meer dan welkom. Mevrouw: ‘Ik ben 87, ik kom niet veel meer buiten. Behalve de rummikub in de flat heb ik nog mijn boekenclub en de bridgeclub. En ik ga weleens naar de schouwburg. Maar alles gaat niet altijd meer goed. Daarom ben ik zo blij dat Barbara wekelijk bij mij komt.’ Een ingeplante chip houdt de conditie van haar hart in de gaten. ‘Pas zat ik zomaar te puzzelen en ik werd ineens heel akelig.’ Barbara: ‘Ja, we hebben ook tussentijds wel contact. Maar die keer toevallig niet. En dan denk ik: waarom hoor ik dat nou pas van u?’ Over lief en leed delen gesproken...